Uzun zaman oldu

[Budray]

Buraya kaç yıl önce girdim bilmiyorum. Bu sitenin kapandığını düşünüyordum hatta ama .tr uzantısı ile girmek gerekiyormuş. Açıkçası bu işleri çoktan bırakmıştım fakat bugün yeniden denemek istedim ve ilginç şekilde bakar bakmaz psi wheel düzeniğini hareket ettirdim. Yıllarca yapmadığım için körelmişimdir sanıyordum. Az çok kontrol ettim ama enerjimi henüz tamamen kontrol edebilmiş değilim. Yani düşününce aslında cidden ilginç bir şey yapıyoruz düşüncelerimizle bir nesneye etki edebiliyoruz cidden şaşırmamak mümkün değil. Ama insan biraz egoist tembel devamını pek getirmek istemiyor. Neyse hayatımdan bahsedeyim. Buraya başladığımda 11. sınıfa gidiyordum o zamanlar için kendimi büyük sanıyordum ama cidden çocukmuşum. Bazı yazılarıma bakıp güldüm çünkü biraz saçma şeyler yazmışım ve karışık yazmışım . Ama güzel noktalara değindiğimde olmuş çünkü çok araştırmacı birisiydim ( hala daha öyleyim) ve güzel alıntılar yapmışım. Hayatım çok fazla değişti. Bu siteye 7 yıl önce kayıt olmuşum düşünün (okuyan var mı bilmiyorum ama). Bu süreçte sürekli kendim olabilme mücadelesini yaşadım. Eskiden özgürlüğün abartılan bir şey olduğunu düşünürdüm ama şimdi en kıymetli şey olarak görüyorum. Burada sürekli allah dinimizce vs gibi ifadeler kullanmışım ama inancımda çok fazla değişti. Meslek konusunda kafam çok karışıktı buradaki yetkililere de baya sorular sormuştum diye hatırlıyorum. Aslında hep istediğim bir şey vardı ama olamam sanıyordum. Fakat şu an onun için çabalıyorum : ) Aslında telekinezi alanında da gelişmek isterim ama ilgilendiğim ve daha çok ilgilenmek zorunda olduğum şeyler çok fazla o yüzden sanırım belki ileride yapabilirim. Burada siyaset konuşmak istemiyorum ama çok fazla hayal kırıklığına uğradım onu söyleyebilirim. Varlığım tehlike altındaymış gibi hissediyorum çünkü kimliğim üzerinden hep hedef gösteriliyorum. Ne bir insanlara zarar verme, inancını değiştirme, zorbalık yapma veya bu toprakların değişmesini istemek gibi bir düşüncem var (aksine karşı olduğum şeyler) ama sırf hemcinsimden hoşlandığım için ayrımcılığa uğruyorum. Hayat bize çok adaletsiz davrandı. İnsanlar tanımadan nefret ediyor ama halbuki kimseye zararımız yok. Bu ne bir ideoloji ne bir inanç ne de başka bir düşünce. Sadece iki farklı yetişkinin kendi aralarında yaşadığı bir ilişki sadece. Ve hiçbir suçun olmadığı halde ergenlikten beri bu yönde baskı gördüğün için sürekli kendini suçladığın ve değiştirmeye çalıştığın ama değiştiremediğin bir yönelim sadece. İleride tabii ki sorguluyor insan kendini suçsuz yere suçlamışsın diye kimseye bir zararın olmamış çünkü öyle bir düşüncende olmamış sadece toplumdan biraz farklıymışsın. Üstelik daha çocukken yaşıyorsun bu travmayı bence bu bir nevi istismar. Çocukların bir inanç doğrultusunda herhangi bir insana zarar verme gibi düşünceleri de yokken korkutularak travma yaşatılmasına karşıyım. Ekonomik olarak da çok kötü durumdayız. Neyse daha fazla uzatmayayım sadece hayatın daha adil olmasını ve tek bir inanca göre değerlendirilmemeyi isterdim. Bu arada buraya yazı yazmayı özlemişim : ))