Hayat bazen farklı tanıştırır ölümle seni.

[Rmco35]

Dün,yemekten sonra gecenin ayazında dışarı çıkıp,bir daha geri dönmemek üzere oturdum bir parkın soğuk bankına. Dönüp kendime,düşündüm. Acaba bensiz bu aile
mutlu olur mu ? bensiz zaman durur mu ?.. Eğer gitseydim benim için dururdu. Evet nefes alabilirdim,evet günler bir nehir gibi akıp giderdi,zaman bir yağmur
gibi tane tane damlardı suratıma,hayat çetin oyunlarını sergilerdi gene bir marifetmiş gibi. Ama sonra dönüp bir de geride bıraktıklarıma baktım,onları
düşündüm. Dedim ki kendi kendime, ya annem?..Annem napardı bensiz,ben onsuz? Ne ben onsuz ne de o bensiz yapabilirdi.O,belki de hayattaki tek tutunabileceğim
daldı. Kalktım ayağa evin yolunu tuttum. Ve eve varana kadar da düşündüm onu. Bi ara durup çevreme baktım,şöyle kısık bir gözle süzdüm etrafı. Tekrar döndüm
kalbime,"kapıyı ya babam açarsa?""Ya annem uyumuşsa?""Onu bu kadar özledikten sonra ya ona sarılamazsam?" Hemen eve koşdum ve zile bastım titrek ellerimle.
Biri kapıyı açtı ve sıcacık gülümsemesiyle bir tebessüm etti bana. "Yatmadın mı sen anne?" dedim sessizce. "Nasıl yatayım oğlum seni düşünmekten uyuyamazdım"
dedi bana. Kocaman sarıldım ona butun ıcden duygularımla. Meğersem beni soğuk havada balkonda beklemiş saatlerce. Babam ise o tatlı uykusuna çoktan dalmış.
Her zaman olduğu gibi,beni çoktan unutmus bile...

Baba,artık yoruldum. Bana vurmandan,hakaret etmenden,küçük düşürmenden. Bunları sana söylediğim zaman da ben sana ne zaman vurdum nankör der gibi konuşuyorsun
benimle.Ama bilmelisin baba sadece şiddet kullanarak yakamazsın bir insanın canını. Sözlerle bile öldürebilirsin sevdiğin insanı. Bakışların bile yeter bazen..
Yaşım daha genc biliyorum...17 senedir nefes alıyor belki bu yorgun bedenim ama sen o içindeki çocukla büyüttün beni baba. Benden senelerce fazla hayattasın
ama oğlun kadar olgun değilsin baba değilsin..

Diceksiniz peki bu metni niye yazmış bu çocuk? ne alakamz var bzm bununla diye. İçimi dökebildiğim tek dostum suan hayatta değil ve içime atmaktan bktım bunları.
Eğer olurda biri benim gibi ölümün eşiğine gelirse,önce bi durup düşünsün. Ha yanlıs anlamayın kendini değil. Kendini düşünse zaten o eşiğe düşmez. Arkada
bıraktıklarını dusunsun. Onları hatırlasın. Eğer ki vicdanı varsa eminim geri döndüğünde eskisinden cok daha mutlu olacaklarına eminim (:

Hepinize teşekkür ederim. Beni dinlediğinz için.(:

[TelekinetikFit]

Aslında güzel ve yararlı bir olay yaşamışsın. Peki aklına acaba hiç Allah diye bi şey geldi mi? Beni kayıp çocuğunu acaba öldü mü noldu diye arayarak her gördüğüne belki odur çocuğumdur diye seven anneden daha çok seven Allah. Biraz da bunu düşün daha çok sebep bulabilirsin yaşamak için.

[byfreestylerap]

ben ölümden korkmuyorum geride kalanların üzülmesinden korkuyorum

[Admin]

Eğer yazı sana aitse Rmco35 içinde bulunduğun psikolojiyi çok güzel aktarmışsın. Ve yaşadıkların gerçekse içten üzüldüm.
Bazen insanlar aile içinde dahi birbirleriyle iletişim kurmayı unutabiliyorlar bu özellikle "Baba ve Çocuklar" arasındaki iletişimsizlik olunca daha da ağır olur.
"Günümüz, insanın kendi içine hapsolduğu ikinci karanlık devir" çırpındıkça içine batılan bir çok insanın bu durumdan çıkmak için sanalistanda oraya buraya koşuşturarak çare aradığı ama bir türlü çözümleyemedikleri bunalım devri.
Eskiden bizleri dinleyen dedelerimiz, ninelerimiz, amca, dayı, hala ve teyzelerimiz vardı. Samimi ve içten... Çıkarsız... Baba dinlemese amca veya dayı dinlerdi Onlar dinlemese dede ve ninelerimiz dinlerdi. Ama mutlaka birilerinin dikkatini çeker elini omzumuza kor ve hatrımızı sorar anlatıp rahatlayıncaya kadar da bırakmazlardı. Şimdi?

Rmco35 içinde bulunduğun durum ne kadar nahoşta olsa gene de babanın kıymetini bil. Emin ol kaybettiğinde en çok arayacağın kişilerden biri olacaktır. 17 yaş dönemi zaten herşeyin daha fazla göze battığı insana herşeyin daha ağır geldiği dönemlerdir. Babamı erken kaybettim insanın bu hayatta eksikliğini en çok hissettiği kişilerden biri oluyor. Şimdi küçük oğlumla oynuyoruz, hopluyoruz, zıplıyoruz, gülüyoruz zaman zaman da ağlıyoruz ama diyorum keşke O'da olsaydı... İnsan bir çok şeyi ancak baba olunca anlıyormuş. Gerçekten öyleymiş. Eskiden çok sık duyduğum bu sözü 4 yıldır çok sık hatırlıyorum. Zaman zaman insan ailesine ve çocuklarına daha iyi bir gelecek hazırlama derdinden onlara sevgi ve ilgi ayıramayabiliyor.
Merak etme yaşadıkların seni olgunlaştıracaktır.

[Rmco35]

Teşekkür ederim bana destek olduğunuz için.Beni dinlediğiniz için. İşte insanın en çok istediği insanlar yanında olmayınca ona sahip çıkmayınca maalesef ister istemez kızıyo. Şu an babamla iyiyim aramızı düzeltti sanırım o da farkına vardı hata yaptığının. Neyse artık tekrar hepinize teşekkür ediyorum. Anlık duygularla hareket etmemek gerekiyo. "NaimtrFatihkul" sanada teşekkür ederim. Çünkü herseyden önce Allah var ancak o an düşünemedim hiç bir şeyi kaçıp kurtulabileceğimden emindim ama kaçmak çare değil bu hayatta. (:

[Admin]

Rica ederim Rmco35. İşlerin yoluna girdiğine sevindim.
Ev huzuru hiçbir şeye benzemez

[TelekinetikFit]

Kardeş sen yakında erersen şaşırmam baya hoş ve güzel düşünüyosun. Zaten şairin dediği gibi:
Şu 3 günlük dünyada
Ey kör anla bu yer bu gök boş bırak onu bunu gönlünü hoş tut hoş.
Canını sıkmaya deymez bu dünya çünkü sen Sonsuz kudrete açılan bir kapı ve bir halife konumundasın.
Sevgi ve saygılarımla.

[Rmco35]

Tekrar teşekkür ediyorum. Hepinize (:

[HİPerSPAce]

Senin yaşadığına benzer şeyler ben de yaşadım.Geçtiğine sevindim.

[Rmco35]

Eğer aynı şeyleri yaşayıp,üstesinden geldiysen... Bende senin adına sevindim (: